Ana içeriğe atla

Genç Haber 38

Bu Blogda Ara

Köydeki ilk dans

Gönderen Erciyes 38 tarih: Ağustos 12, 2009

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Köydeki ilk dansımız... Ekinciler (Zek) köyünde eşim Neşe Hanım'la ilk köy dansımızı yaptık.

Burhanettin Akbaş Ekinciler (Zek) Neşe Akbaş

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar

KAYSERİ'NİN NÜFUSU VE ETNİK YAPISI / HÜSEYİN CÖMERT

NÜFUS Moğol yıkımından 257 yıl sonra 1500 yılında yapılan tahrirde 39 mahallede 1579 hane (1249 Müslim,330 Gayrimüslim) bulunan Kayseri’nin nüfusu ancak 9042 olabilmiştir. Bu dönemde bağlı köylerle birlikte Kayseri Sancağının nüfusu 30822 dir. Bu değerlere göre şehir nüfusunun %22 sini Hırıstiyan nüfus oluşturmaktadır (İnbaşı,16.yy da Kayseri). Bu nüfusun ırki yapısını ve teşekkülünü Prof. Mükrimin Halil Yinanç (Türkiye Tarihi Selçuklu Devri İst.-1944, Anadolu’nun fethi sh 167,168,169, 176) şöyle izah etmektedir: “ 16.asırdaki Kayseri mahkeme sicillerinde ihtida etmiş oldukları görülen Karakeçili boyuna mensup oldukları zikredilen Hristiyan Türkler, Bizans zamanında Anadolu’ya nakledilmiş ve oradaki Rum veya Ermeni Kilisesine intisap ettiklerinden dolayı Rum ve Ermeni adını almış olan Hıristiyanlardır” diye belirtmektedir. Bu bilgilerin ışığında Kayseri Mahallelerine baktığımızda 16.yy kayıtlarında tamamı Hıristiyan olan Karakeçili Mahallesinin var olduğu görülmektedir. Daha sonral

Reşat Nuri GÜNTEKİN -İstiklal Tiyatro Oyunu / Kocasinan 75. Yıl Cumhuriyet Anadolu Lisesi

Reşat Nuri GÜNTEKİN -İstiklal Tiyatro Oyunu / Kocasinan 75. Yıl Cumhuriyet Anadolu Lisesi İSTİKLAL KİŞİLER ADALI HÜSEYİN (30 yaşında) – İHTİYAR KöYLÜ (70 yaşında) – KAZA KAYMAKAMI (40 yaşında) – HAPİSHANE MÜDÜRÜ (60 yaşında) – SAVCI (35 yaşında) – ADLİYE MÜFETTİŞİ (45 yaşında) – BİR ECNEBİ SUBAY (30 yaşında) TERCÜMAN (50 yaşında) – İKİ JANDARMA. SAHNE (Akdeniz kıyılarında bir kaza merkezinin hapishanesinde müdür odası. Sağda ve solda iki kapı.. Bir köşede bir yazıhane, telefon, birkaç sandalye.. Vakit gece.. Hapishane müdürü yazıhanenin başında uyukluyor.. Bir köşede bir hasır sandalye üstünde ak sakallı bir ihtiyar köylü, başını elleri arasına almış, dalgın dalgın düşünüyor.. Dışarıda köpeklerin uluduğu işitilir… Sonra bir araba sesi…) BİR JANDARMA (Kapıdan girerek müdüre) — Müdür bey, Kaymakam, beyle Savcı bey geldi… Yanlarında bir de yabancı var… MÜDÜR (Yerinden fırlayıp üstünü başını düzelterek) yursunlar… buyursunlar… (Kapıya doğru koşar.) (Savcı, Kaymakam ve

BAYRAK ŞAİRİMİZ ARİF NİHAT ASYA

Şaban ÖZÜDOĞRU Vücudumuzda birçok organımız birbirleriyle uyum içinde çalıştıkları sürece onların farkında bile olmayız. Ne var ki içlerinden biri hastalanıverince bütün dikkatimiz oraya yönelir. Diş ağrısı çekmiş olanlar veya onlardan birini kaybedenler daha önce hiç farkına varmadıkları bu minicik parçaların önemini bütün varlıklarında duyarlar. İşte bazı hisler de böyledir. Vatan sevgisi vatan tehlikede değilken ne kadar derinden hissedilebilir? Gurbet ve sıla sözleri hiç gurbete çıkmamış insanı ne kadar etkileyebilir? Bir yakınını şehit verip de mezarı başında gözyaşı döken biri ile şehit haberlerini gazeteden okuyan biri aynı hisleri taşıyor olabilir mi? Kaç kulak günde beş vakit okunan ezanın farkındadır? Oysa Müslüman olmayan bir ülkede yaşamak zorunda kalanlar -kültürel yapıları ne olursa olsun- çanlar çaldığında garip bir hüzne kapıldıklarını söylerler. Bugün edebiyat dünyasına baktığımızda; kahramanlık, vatan- millet, maneviyat... gibi konuların fazlaca yazılmadığını ve dol

Blogger tarafından desteklenmektedir

Tema resimleri rion819 tarafından tasarlanmıştır